Roland M-160II Manual de usuario descargar pdf (Pagina 2)

[Schrijvers van over de grenzen]

Gerhart Hauptmann

DE toekenning van den Nobelprijs voor literatuur aan Gerhart Hauptmann heeft op

dezen schrijver weer algemeen de aandacht gevestigd. Die bekroning viel samen

met de viering van 's dichters vijftigsten geboortedag, welke in Duitschland met veel

geestdrift door zijn bewonderaars werd herdacht. Hauptmann's uitgever, de firma

Fischer van Berlijn, nam deze dubbele gelegenheid te baat om een nieuwe volledige

uitgave van zijne verzamelde werken te bezorgen, in zes lijvige en sierlijk-verzorgde

deelen, tegen zeer goedkoopen prijs ter beschikking van het volk gesteld. Nergens

zal men Hauptmann beter uit leeren kennen dan uit die enkele bundels waarin de

vruchten van heel zijn letterkundige loopbaan, als dramaturg en als romanschrijver,

zijn vergaard. Deze beschouwing wil feitelijk niet meer geven dan wat

kantteekeningen op die verschillende werken. Het schijnt me voorloopig heel lastig

meer dan zulk een voorbereidenden arbeid te leveren, want weinige individualiteiten

in de moderne literatuur zijn moeilijker te ontleden en samen te vatten in een - fataal

min of meer dogmatische - studie, dan die van Hauptmann, en zulks uit den zoo

verscheiden aard zelf van de werken die hij schonk, en die van het rauwste, naaktste

en wrangste naturalisme gaan naar de meest mystieke, fijnst-symbolische en

dichterlijke gedachten- en gevoelskunst, terwijl anderen streven naar humor, anderen

nog naar breede massa-epiek. Verscheidene malen las ik in verschillende kritische

studies allerlei argumentaties om Hauptmann's literair leven in drie of vier bepaalde

en eigenaardige perioden in te deelen, door deze en gene kenschetsende

eigenschappen gekarakteriseerd. Ik heb tot nu toe in deze spitsvondige discussies

niet meer dan literaire ‘spielereien’ kunnen zien. Me dunkt dat er geen sprake kan

zijn van eene eigenlijke evolutie in Hauptmann's loopbaan. Geen stijgende of dalende

lijnen merk ik er in, ook geen onderbroken lijnen. Hoogstens zou men een paar

spiraallijnen door die productie kunnen trekken, waarvan de uiteinden telkens

verbinden zouden de tot dezelfde richting behoorende werken, die de dichter, na

jaren van zeer verschillenden arbeid op heel ander gebied, weer geeft, onverwachts

terugkeerend tot eene vroegere conceptie die men alreeds verlaten waande. Wat

men als een eindpunt aanzag wordt een paar jaren later een nieuw uitgangspunt

voor stijgend werk.

Hauptmann zelf deelt zijne werken in vier reeksen in: de sociale dramen, de

Märchendramen, de Familiendramen en de historische dramen.

Den Gulden Winckel. Jaargang 12

1 2 3 4 5 6 7 ... 404 405

Sin comentarios

Roland M-160II Manual de usuario Pagina 2